تدفین هخامنشی تا ساسانی

به هنگام شکل گیری شاهنشاهی هخامنشی تا جندین سده پس از دوره ساسانی، فارس مرکزی با دشت مرو دشت دچار تحول و دگرگونی بنیادینی گردید که نمونه های بارز آن را می توان در زمینه های معماری، هنر، مذهب، رشد جمعیت ، رونق کشاورزی و اقتصادی پویا دنبال کرد. پیدایش آرامگاه های شاهان بزرگ هخامنشی در پاسارگاد، نقش رستم و تخت جمشید جلوه آشکاری از هنر معماری و تاثیر مذهب نوگرایانه و تدفین هخامنشی تا ساسانی در این برهه از زمان و مکان می باشد.

تدفین های مردمان عادی نیز یک سیر دگرگونی را پیموده است که بی تاثیر از مدهب و تحولات تاریخی نبوده است. افزون بر تدفین های به ندرت داخل خاک که از مردمان عادی دوره هخامنشی در دشت مرودشت به دست آمده اغلب تدفین ها در بالای تخت جمشید در لای شکاف سنگ ها قرار گرفته است.

در دوره فراهخامنشی و حکومت شاهان مستقل فرته داران افزون بر گورهای خمره ای داخل خاک تدفین ها به تدریج از سطح دشت کاسته و برچیده می شود تا جاییکه در دوره ساسانی اغلب تدفین ها در دل کوهستان های اطراف نقش می بندد علت آن تاثیر دین بهی زرتشتی ست که نشانه های آن از همان ابتدا بروی سکه های شاهان مستقل پارس نمودار می شود.

سرتیتر های مقاله تدفین هخامنشی تا ساسانی چیست؟

• گور دخمه ها
• گورهای حفره سنگی
• گورهای صخره ای
• گورهای تابوتی شکل
• گورهای خمره ای
• مناسک و آداب تدفین در دوره ساسانی
• استودان
• گورهای حوض مانند
• گورهای هاونی
• میل گورها
• دخمک ها
• گورهای خرسنگی